συνδρήστειρα

ἡ, Α

ιων. τ. συνεργός, βοηθός.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ιων. τ. αντί *συνδράστειρα < συνδρῶ (πρβλ. αόρ. συν-έ-δρασ-α) + επίθημα -τειρα (πρβλ. κολάσ-τειρα)].